10-09-2020

Ik wil heel erg graag slapen want ik ben ontzettend moe. Het is drie uur 's middags en ik lig op de bank. Mijn telefoon gaat voor de vierde keer vandaag en ik neem toch maar op. Het is de organisatie die mij gaat helpen met mijn financiën. Ik maak een afspraak voor morgenochtend.

Ik doe mijn ogen dicht en de online teamvergadering van vanmorgen gaat weer door mijn hoofd. Ik heb uitleg gegeven over het impactonderzoek dat deze maand onder mijn leiding uitgevoerd gaat worden. In mijn hoofd herhaal ik mijn woorden. Dan komt het telefoontje van vanmiddag in het park weer langs. Ik werd gebeld n.a.v. een sollicitatie bij de VU voor een echte baan. Ik stelde de vragen die ik had voorbereid en probeerde goed over te komen om een voet tussen de deur krijgen. Ik word zenuwachtig als ik aan dat gesprek en die baan denk. Veel te hoog gegrepen.

Gister had ik een sollicitatiegesprek bij een organisatie voor roze buddyzorg waar ik vrijwilligerswerk ga doen. Dat was een heel leuk gesprek. Dinsdag ben ik twee uur langer dan normaal op kantoor geweest omdat ik uitgenodigd was voor de teamlunch, waar een weekstart aanvast bleek te zitten. Maandag had ik mijn sollicitatiebrief voor de VU geschreven.

Het is te veel, allemaal veel te veel deze week. Mijn moeder wilde ook nog afspreken, mijn zus wilde koffiedrinken, ik moet nog iemand uit de kerk bellen, en mijn beste vriendin updaten over de break up met mijn vriend. Ik moet nog bellen voor de APK van de auto en de vaccinaties van mijn hond. Hoe deed ik dit ook alweer?

"Ik moet niks. Ik moet helemaal niks", zeg ik tegen mezelf. Het werkt niet, ik heb morgen al die afspraak staan. En als ik de garage niet bel is mijn auto straks niet meer verzekerd. Soms moet je gewoon. Of is het wel verrekte onhandig als je het niet doet.

Het is blijkbaar wereld suïcide preventiedag vandaag, zie ik op Instagram. Ik wordt emotioneel als ik een artikel lees over suïcidepogingen bij vrouwen met autisme. Ik ben niet suïcidaal, maar als ik zo door ga kom ik er misschien wel weer in de buurt. Ik ga gas terugnemen, weer in balans komen. Ik voel de druk om meer uren te maken en betaald werk te vinden, zodat ik dat kan laten zien aan het UWV straks. Daarom ben ik weer gaan solliciteren. Ik voel de druk en ik zet mezelf weer onder druk.

Maar ik heb een leeg weekend voor me. Een weekend om weer op adem te komen, dingen op een rijtje te zetten en zaken te schrappen. Ik kan ruimte creëren in mijn agenda van komende week. ik kan gaan wandelen in het bos, alleen met de hond. Eén stap tegelijk.

Ik kies, ik beslis, ik beinvloed.

Meer blogs