18-01-19

"Het is net alsof ik al twee jaar met een zombie in huis woon.", zei mijn huisgenoot een tijdje geleden. En bedankt. Maar ze had wel een punt. Als zij 's ochtends de deur uit ging lag ik nog in bed en als zij smiddags thuis kwam lag ik op de bank. Ze zag me nooit iets doen. De week daarna stuurde ik haar elke dag een selfie als ik buiten de deur was: "op de fiets" "op mijn werk" "op de pont" etc.

Maar ik sportte niet meer zoals ik gewend was geweest. Ik had geen energie meer om met mensen af te spreken. Al mijn energie zat in een paar uur werken. Ik overwoog om nog minder te gaan werken. Misschien hou ik dan wat energie over? Mijn huisgenoot had een ander idee: een weekplanner!

Ik zou elke week een plan maken wat ik per dag wilde doen aan beweging en sociale activiteiten. Zij kijkt dan of ik realistisch heb gepland. Voor elke dag die 'lukt' mag ik een sticker plakken en na 14 stickers trakteert ze mij op een drankje.

Het ging een paar weken goed. Ik werd steeds creatiever in het tekenen van mijn activiteiten, en we vierden de eerste 14 succesdagen met een etentje en de volgende 14 succesdagen zelfs met de bioscoop!

Maar daarna kwam de klad erin. Elke verandering bracht mijn planning in de war. Werk dat werd afgezegd, de schoonmaker die op een andere dag komt, een spontane depressie, je kent het wel. Ik raakte gedemotiveerd en zolang zij er niet naar vroeg 'vergat' ik een nieuwe planning te maken. Het lukte me niet alleen. En het was december.

Maar sinds de kerstvakantie zijn we weer goed bezig. Ik heb een hulplijn toegevoegd voor als mijn planning in de war dreigt te lopen (consulteer huisgenoot) en een "wat te doen als ik moe thuis kom" (eten en muziek luisteren). Ik heb alweer 10 stickers verzameld.

De kunst blijft om de planning als een hulpmiddel te blijven zien die structuur biedt als ik daar behoefte aan heb. Geen dwangmatigheid die afgetikt moet worden, geen falen als het een paar dagen niet lukt. Een flexibele structuur.

Vandaag stond ik met een lekke band in de stad. Wachten op de wegenwacht, parkeercontroleur erbij (ik was uiteraard vergeten parkeergeld te betalen), daarna nog langs de garage. Weg energie, laat maar die planning.

Morgen weer een nieuwe kans!

Meer van mij lezen?